Wie ooit de eerste regels las van Herfsttij der Middeleeuwen zal die niet licht vergeten: 'Toen de wereld vijf eeuwen jonger was, hadden alle levensgevallen veel scherper uiterlijke vormen dan nu. Tussen leed en vreugde, tussen rampen en geluk scheen de afstand groter dan voor ons; al wat men beleefde had nog dien graad van onmiddellijkheid en absoluutheid, dien de vreugde en het leed nu nog hebben in den kindergeest'.

Quote belde: of ik wilde vertellen wat er op mijn nachtkastje lag. Welke boeken ik lees. Dat is een rubriek. Normaal bewaak ik mijn privacy als gold het een staatsgeheim, maar ijdelheid leidt onvermijdelijk tot normverlies. Graag, antwoordde ik met gebruikelijke gulzigheid.

Het is altijd een riskant avontuur om een autobiografie te schrijven Dat geldt des te meer wanneer het gaat om een kruising tussen de biografie van een bedrijf en een persoonlijk verslag. Het gevaar van romantisering achteraf ligt op de loer.

Jane Clarke verplaatst zich in haar boek in de schoenen van de medewerker die in zijn organisatie wordt geconfronteerd met politieke spelletjes. De timing van het boek lijkt perfect gekozen in een tijd waarbij reorganisaties, fusies, stakingen en veranderingen eerder regel dan uitzondering lijken te zijn. Immers, zo betoogt de auteur, juist bij veranderingen is er sprake van een hoog politiek gehalte.

Francis Fukuyama is bekend van eerdere, spraakmakende boeken als 'Het einde der geschiedenis en de laatste mens', en 'Trust', dat in de Nederlandse vertaling de opmerkelijke titel 'Welvaart' meekreeg.

Zelfsturing staat al vele jaren centraal in menig managementboek. Evenals ermee samenhangende concepten als coachend leiderschap en (intern) ondernemerschap en empowerment. De boeken zijn niet aan te slepen. Vaak mooie en inspirerende verhalen.

Winkelen en sex zijn de dingen die ons bloed sneller doen stromen. Directe bevrediging is gewoon. Tegenwoordig werken mensen om rijk te worden, om plezier te hebben, om nieuwe mensen te ontmoeten, om nieuwe steden te zien, om gezien te worden, om zichzelf te ontwikkelen of wat dan ook. Maar ze werken niet langer uit moreel plichtsbesef.

Winkelen en sex zijn de dingen die ons bloed sneller doen stromen. Directe bevrediging is gewoon. Tegenwoordig werken mensen om rijk te worden, om plezier te hebben, om nieuwe mensen te ontmoeten, om nieuwe steden te zien, om gezien te worden, om zichzelf te ontwikkelen of wat dan ook. Maar ze werken niet langer uit moreel plichtsbesef. Werk wordt niet meer geaccepteerd als goed. Tegenwoordig huren mensen organisaties, in plaats van dat organisaties mensen huren. Ooit waren het Martin Luther King, Kennedy en Marx die ons dromen brachten. Nu zijn het Dell, Gates en Covey. De sensationele maatschappij eist van ons dat we onze concurrentie baseren op gevoelens en fantasie. Zakendoen is geen wetenschap. Het is gewoon geld verdienen. Het is een kwestie van bits, brein en een merk hebben. Merken zijn de valium van onze ziel. Dus kom op, verras ons, verbijster ons en verleid ons. De wereld is toneel. Ethiek is trouwens ook een krachtig concurrentiemiddel ('we doen het ook voor het milieu'). We geloven niet meer in God, maar in onze eigen onsterfelijkheid (Emile Zola, 1886).

Het managen van mensen en organisaties kent wezenlijke dilemma's. De manager beweegt zich tussen de uitersten daarvan. Dilemma's gaan over een tegenstelling: keuze voor één optie sluit de andere uit. Halbertsma omschrijft dit boek als een zoektocht naar het omgaan met fundamentele dilemma's in het leven van mensen en organisaties.

Fibb

Op zondag 27 februari, in het VPRO-programma Buitenhof, zaten de economen Arjen van Witteloostuijn (hoogleraar Rijksuniversiteit Groningen) en Annemieke Roobeek (Universiteit van Amsterdam) tegenover elkaar. Het ging over de Nieuwe Economie, wat moeten we ons daarbij voorstellen?

Surfen op de golven van de publieke opinie Er is iets aan het veranderen met de voorspelbaarheid van de wereld om ons heen. Dat is al een hele tijd zo. Het lijkt namelijk wel alsof er zoveel dingen tegelijkertijd gebeuren, dat je niet meer kunt bijbenen op welke ontwikkelingen je nu wel of niet moet letten.

Ergens midden in dit boek staat de volgende uitspraak: 'In dit bedrijf geloven we dat we een speciale verantwoordelijkheid hebben om het milieu te beschermen en te behouden voor toekomstige generaties.

Hoe moeten naar het verschijnsel concern kijken? Wat zijn concerns precies? Voor welke taken staat de concernleiding? En wat is de reden van bestaan van concerns als samenhangende organisaties? Dit boek is een terreinverkenning met deze vragen als centraal thema.

In '

Ik g

Ik g

Ik g

Boeken over hoe je een ondernemingsplan, een strategisch plan of een bedrijfsplan schrijft zijn er niet zo veel. Tenminste niet in Nederland. Naast het Ondernemersboek van Johan Bontje en een paar brochures van de Kamers van Koophandel of een meedenkende bank, is er maar weinig waar de strategische ondernemer zich naar kan wenden bij het schrijven van een bedrijfsplan.

In zijn boek 'De toekomst getoetst' probeert Thijs Homan de lezer ertoe te bewegen een nieuwe visie te ontwikkelen op het beoordelen van businessplannen. En in het verlengde daarvan zelf businessplannen op te stellen die beter aansluiten op de realiteit.