Als zelfbenoemd ervaringsdeskundige op het gebied van de liefde heeft Roos Vonk weer een prettig boekje afgeleverd. Even grappig als confronterend. Even vaak sarcastisch als venijnig. Een echte Roos Vonk, zoals je van haar mag verwachten.

Na het eerste hoofdstuk van 'Minder piekeren over geld' was ik in de veronderstelling dat het de kloosteromgeving was (waar ik op dat moment verbleef) die er voor zorgde dat dit boek mij zo inspireerde. De sacrale omgeving en aanwezigheid van naar 'onze' maatstaven 'arme' monniken hielpen mij ongetwijfeld aan een frisse blik op geld. 

Wie psychische klachten ervaart na het doormaken van een trauma hoeft zich tegenwoordig gelukkig niet meer 'groot te houden'. Er is veel kennis en ervaring en de behandeling van PTSS (Post Traumatisch Stress Stoornis) is inmiddels goed onderbouwd en ingebed in de psychiatrie. Maar de focus ligt daarbij vaak op het behandelen van de negatieve effecten van het trauma. In het boek 'De kracht van tegenslag' bepleit Stephen Joseph om vooral ook vanuit de in opkomst zijnde 'positieve psychologie' naar de ervaringen te kijken. Het is een toegankelijk, vlot geschreven pleidooi dat op zichzelf al een verfrissend, hoopvol tegengeluid geeft.

In juli ben ik 50 geworden. De titelbedenker van het boek 'Het seniorenbrein' van André Aleman heeft mij schrik aangejaagd met de ondertitel 'De ontwikkeling van onze hersenen na ons vijftigste' . Dit boek haalt genoeg wetenschappelijk onderzoek aan om te constateren dat het wel los loopt met de aftakeling van mijn hersenen.

In de meeste trainingen, of ze nou zijn gericht op persoonlijke ontwikkeling, of om je professionele vaardigheden te verbeteren, wordt helder gecommuniceerd over emoties. Ze worden gevormd door je ego, je moet ze erkennen, maar ze vooral de baas worden. In het boek 'Op het gevoel' van Gerben van Kleef klinkt een verfrissend tegengeluid.

Aan het eind van Dobelli's bundel columns 'De kunst van het heldere denken', met de ondertitel '52 denkfouten die je beter aan anderen kunt overlaten', weet je inderdaad dat het beter is om de besproken tweeënvijftig denkfouten aan anderen over te laten. Wenselijk, dat wel, maar niet eenvoudig.

Aan het eind van Dobelli's bundel columns 'De kunst van het heldere denken', met de ondertitel '52 denkfouten die je beter aan anderen kunt overlaten', weet je inderdaad dat het beter is om de besproken tweeënvijftig denkfouten aan anderen over te laten. Wenselijk, dat wel, maar niet eenvoudig.

De titel van het boek was de aanleiding om het te willen lezen. Wat wil je ook als die titel luidt: 'In iedereen schuilt een terrorist'. Dat zijn zaken die je dan wel wilt weten. Vanuit de sociaal-psychologische analyse benaderen R.W. Meertens, Y.R.A. Prins en B. Doosje dit onderwerp.

Leo Bormans is de auteur van de internationale bestseller 'Geluk. The worldbook of happiness' en werd internationaal gelanceerd nadat Herman van Rompuy (voorzitter van de Europese Raad) het boek bij wijze van nieuwjaarsgeschenk aan alle wereldleiders zond. Het boek bundelt de essentie van een groot aantal wetenschappelijke onderzoeken op het terrein van geluk.

Zou ik slimmer zijn geworden door het lezen van 'Hier word je slimmer van'? Het zou zomaar kunnen. Het is sowieso een prettige gedachte, al lijkt mij die niet te bewijzen. Het is ná het lezen niet meer feitelijk vast te stellen, omdat er geen meeting vooraf heeft plaatsgevonden. Bovendien, wat betekent 'slim' eigenlijk? De kwalificatie 'slim' plakken we toch vooral op mensen die snel een gecompliceerde zaak inzichtelijk weten te maken en daar een doelgericht handelen op laten volgen. Dan ben ik niet slimmer geworden maar mogelijk wel 'wijzer'.

Wie slim is zorgt dat hij een hoog RQ (risico quotiënt) krijgt. Je hoeft namelijk geen hoog IQ te hebben om een hoge risico-intelligentie te ontwikkelen. Dylan Evans laat zien dat je met een hoog RQ wel slimme beslissingen kunt nemen. Hij vertelt ook nog eens hoe je je RQ kunt verhogen. Met succesverhalen van de beursvloer, paardenraces maar ook uit het dagelijks leven klinkt dit bijna te mooi om waar te zijn. Een kritische blik.

Hoe intelligent moeten we worden? Eerst kregen we IQ, toen kwam het emotionele zusje EQ en nu hebben we het onzekere neefje RQ. In zijn boek 'RQ', dat staat voor risico-intelligentie, beschrijft Dylan Evans hoe we structurele fouten maken bij het inschatten van risico's. Ook al hebben we een hoog IQ en EQ. Onze psyche kan blijkbaar slecht omgaan met onzekerheid. Volgens Evans kunnen we hier wat aan doen door onze risico-intelligentie te meten en te verbeteren. Verbeteren akkoord, maar RQ meten?

Een failliet bedrijf bekent fraude, sporters worden betrapt op EPO-gebruik, consultants die meer uren declareren dan werkelijk gemaakt, uw zoon komt thuis met een laag cijfer omdat hij gespiekt heeft tijdens een test. We liegen en bedriegen wat af. Vaak niet op grote schaal, eerder slechts een klein beetje. Dan Ariely is geïnteresseerd in dit gedrag en schrijft erover in 'The (Honest) Truth About Dishonesty'.

Het woord 'kick' of 'kicken', wordt veel gebruikt, maar wat is het nou eigenlijk precies? Hoe kom je tot die kick? Welke ingrediënten zijn daarvoor nodig? En kun je die ingrediënten systematisch inzetten om de motivatie te verbeteren? Het zijn allemaal aspecten die Susanne Piët behandelt in haar boek 'De kick... beter dan geld, status en waardering...'