De term AI Agent kan voor veel managers een reden zijn om dit boek meteen terzijde te leggen. Dat zou een gemiste kans zijn. Het gaat dan wel over een term uit de informatica, maar die slaat vooral op het alledaagse werk. AI Agents zijn intelligente digitale assistenten die professionals en managers veel werk uit handen gaan nemen.

In ‘Wijsheid’ onderzoekt Paul Verhaeghe hoe kennis, macht en ethiek met elkaar verweven zijn. Peter de Roode bespreekt hoe dit scherpe pleidooi voor nuance en contextuele wijsheid een onmisbaar tegengeluid biedt in een samenleving die steeds meer op data en controle vertrouwt.

Vincent Karremans laat in ‘Student entrepreneur’ zien hoe je als student, zonder ervaring of startkapitaal, een succesvol bedrijf kunt bouwen. In zijn recensie deelt Peter Vermeulen hoe het boek inspirerende praktijkvoorbeelden en waardevolle inzichten biedt, ook voor startende ondernemers.

Veel organisaties weten dat de AI Act in 2026 van kracht wordt, maar hebben geen idee waar te beginnen. Het boek ‘Grip op de AI Act’, geschreven door vier Privacy Management adviseurs, biedt een praktische en begrijpelijke eerste stap richting AI compliance. In deze recensie vertelt Susan Boonman hoe het boek helpt bij het opzetten van een AI roadmap.

Luisteren lijkt vanzelfsprekend, maar is het zelden. In Superluisteren laat Franka Rolvink Couzy zien hoe vaak we onszelf daarin overschatten – en wat er mogelijk wordt als we écht leren luisteren. In haar boek verbindt ze luistervaardigheid aan organisatieverandering, communicatie en zelfs spiritualiteit. In zijn recensie licht Hans de Witte van Mierlé toe hoe dat uitpakt.

Wanneer is de laatste keer dat jij iemand hoorde zeggen: ‘Ik ga zo eens even lekker vergaderen’? Als het aan Bart Groenewoud en Ernst van Dam ligt, komt daar verandering in. Met ‘Vergader jezelf gelukkig’ gidsen ze ons naar een blije vergadertoekomst.

Eline Splinter schreef met ‘Ligt het aan mij, of hoe zit het?’ een origineel werk over persoonlijke en professionele ontwikkeling, en ze koos daarvoor een verhalende vorm die meteen opvalt. Geen droge theorie, geen afvinklijstjes of managementtaal – maar een romanachtig zelfhulpboek, waarin je als lezer wordt meegenomen in het leven van Hugo.

Tim Kieft schreef met ‘No nonsense projectmanagement – Voor managers en ondernemers die het graag simpel houden’ een verfrissend en toegankelijk boek. Hij rekent af met ingewikkelde projectmanagementtermen en jargon – of, zoals hij het zelf noemt, ‘bullshittermen’.

In ‘Als alle breinen leren’ benadrukt Saskia Schepers hoe belangrijk het is om neurodiversiteit niet als beperking te zien, maar als verrijking voor de schoolomgeving. Met praktische checklijsten, breinprofielen en herkenbare voorbeelden biedt ze ouders, kinderen en docenten handvatten om alle breinen optimaal tot leren te brengen. In haar recensie legt Ria van Dinteren uit hoe dit boek een brug slaat tussen theorie en praktijk.

Aan de hand van meer en minder bekende complottheorieën analyseren Lisa Loeb en Daniel Paarlberg hoe zo’n theorie in elkaar zit. En vooral wat er nodig is om een complottheorie geloofwaardig te maken. De auteurs maken van ‘Dit kan geen toeval zijn’ een lesboek om je eigen complottheorie te ontwerpen.

Hoe herken je een cyberaanval voordat het te laat is? In ‘Gehackt, wat nu?’ laat Nathalie Claes zien hoe menselijk gedrag vaak de zwakste schakel is – en hoe organisaties daar weerbaarder tegen kunnen worden. Jan Hoogstra las het boek en deelt zijn bevindingen.

Wat als leidinggeven niet draait om het maken van keuzes, maar juist om het durven laten? In ‘De kunst van niet kiezen’ laat Danny Mullenders zien hoe leidinggevenden ruimte kunnen scheppen voor inzicht en groei door niet direct te sturen. In zijn recensie deelt Eric van Arendonk zijn inzichten.

Met ‘Conscious Business’ laat Henrik Jan van Es zien dat winst maken prima samengaat met zorg voor de planeet. Het is niet óf winst óf duurzaamheid, er is een derde weg: mens, planeet & winst. Dit businessmodel is nog geen standaard. Van Es toont overtuigend aan dat het geen luxe is voor goede tijden, maar juist strategisch voordeel oplevert. Dus waarom wachten?

Waarom werken we eigenlijk? In haar filosofisch getinte debuut verkent Anna Lillioja deze vraag via dieren, dromen en de dood. Met persoonlijke reflecties en verhalen van uiteenlopende professionals biedt ze een verfrissend perspectief op ons werkende bestaan. In zijn recensie deelt Marc Jacobs zijn leeservaring.

In Alles moet weg! blikt Peter de Waard terug op twee eeuwen winkelgeschiedenis aan de hand van 25 verdwenen winkelketens. Met oog voor detail en nostalgie toont hij hoe de Nederlandse winkelstraat veranderde — en verdween. In zijn recensie reflecteert Peter Vermeulen op dit rijke tijdsbeeld.

Psychologische veiligheid blijft een lastig, maar cruciaal thema op de werkvloer. In ‘Hoe ontwikkel je een psychologisch veilig klimaat?’ laat Orly Polak zien hoe je die veiligheid in teams bevordert — zonder vage theorieën, maar met praktische inzichten. In zijn recensie reflecteert Henk Jan Kamsteeg op haar boodschap.

Wat als de sleutel tot verandering juist ligt in het níét ingrijpen? In ‘Minder verstorend veranderen’ onderzoekt Jan den Hollander hoe je systemisch kunt leren kijken naar het vanzelfgedrag in organisaties – gedrag dat er al is, met een eigen logica. In zijn recensie ontrafelt Simon van der Veer het respectvolle en bedachtzame gedachtegoed achter dit pleidooi voor terughoudendheid.

Zelden ligt de metafoor zo voor de hand én wordt die zo overtuigend uitgewerkt: in ‘Nu of ooit – Ondernemen als een marathonloper’ trekt Olivier Verhaeghe een directe parallel tussen langeafstandslopen en duurzaam ondernemerschap. Zijn pleidooi voor temporiseren, herstellen en volhouden blijft verfrissend ver weg van clichés. In zijn recensie licht Mark Scheijde toe waarom dit boek hem positief verraste.

Een zelfhulpboek dat je aanmoedigt om de controle los te laten en imperfectie te omarmen – kan dat innerlijke rust brengen in 28 dagen? Volgens Oliver Burkeman wel. In zijn recensie onderzoekt Martin van Staveren of deze nuchtere reset ook werkelijk tot minder onrust leidt.

De stortvloed aan boeken over AI maakt het lastig om door de bomen het bos te zien. In ‘Me, Myself & AI’ biedt gedragspsycholoog Sanne Cornelissen praktische handvatten en gedragsadvies voor wie slim en creatief met AI wil werken. Henk Jan Kamsteeg las haar boek.